Werken als vrouw in de IT is niet altijd eenvoudig. Er zijn onbewuste vooroordelen en verwachtingen. Bewustwording is de eerste stap om dit te veranderen.

In 1976, voordat ik werd geboren, werkte mijn moeder als computerprogrammeur voor een wereldwijd technologiebedrijf en werd ze geïnterviewd voor hun personeelsblad. In het artikel staat dat 10% van de werknemers en slechts 1,6% van de managers van dat bedrijf vrouwen zijn en dat het bedrijf dit wilde verbeteren via een programma voor gelijke kansen. Het artikel verzekert ook dat vrouwen geen oneerlijk voordeel zullen krijgen ten opzichte van mannen in het bedrijf. Hoewel er sinds 1976 veel is veranderd, is een opmerkelijk deel van het artikel vandaag de dag nog steeds relevant.

Het belang van een rolmodel

Ik had veel geluk dat mijn moeder altijd een geweldig rolmodel is geweest. Op de middelbare school, toen het tijd was om te bepalen wat ik wilde worden, stonden er drie dingen op mijn lijst: straaljagerpiloot, lichttechnicus in theaterproducties en softwareontwikkelaar. Ik denk niet dat het bij me opkwam dat dit een ongebruikelijk lijstje was voor een meisje. Als dat wel in me was opgekomen, was ik er in elk geval niet door afgeschrikt. Ik was echter één van de slechts twee meisjes in onze natuurkundeles. En toen ik elektrotechniek ging studeren - met een specialisatie in technische computerkunde - was ik de enige vrouw tussen 75 mannen. Ik vond dat nog steeds geen probleem.

Verkeerde verwachtingen

Toen ik in 2002 afstudeerde, had ik een eigen bedrijf en bouwde ik webapplicaties. Ik deed het technische werk en een mannelijke collega was verantwoordelijk voor de sales. Ons bedrijf bestond uit ons tweeën en had dus een perfecte 50/50 genderverhouding. Ik merkte dat we niet altijd als gelijken werden behandeld. We reisden regelmatig naar het buitenland voor projecten. Toen we op een dag aankwamen bij een hotel in Genève, zei de receptioniste tegen mijn collega dat zijn vrouw kon wachten tot de kamers klaar waren terwijl hij de vergadering bijwoonde. Een ongemakkelijke stilte volgde toen hij haar zei: "Dat is niet mijn vrouw, dat is mijn baas!"

Hoewel dit een grappige anekdote is, is het ook moeilijk om continu te vechten tegen vooroordelen en verwachtingen. Vaak spraken mensen vooral tegen mijn collega en namen ze aan dat ik er was om aantekeningen te maken. Hij moest potentiële klanten expliciet vertellen dat ik alle technische vragen zou beantwoorden, en dat hij zelf geen technische kennis had. Gelukkig droeg hij zijn steentje bij om de status quo te veranderen. En het was fijn om af en toe wat emotionele steun en motivatie van hem te krijgen om tegen de stroom in te kunnen blijven zwemmen.

Onbewuste vooroordelen

Tegenwoordig zijn de opmerkingen meestal niet zo expliciet, maar er zijn nog steeds veel vooroordelen over vrouwen in de IT. Ideeën die door mannen naar voren worden gebracht, hebben bijvoorbeeld meer kans om opgepakt en als positief beoordeeld te worden dan ideeën van vrouwen. Sterker nog, soms gebruiken mannen een idee dat een vrouw al eerder heeft voorgesteld, om er volgens buitensporig veel lof voor te krijgen.

Deze onbewuste vooroordelen bestaan voor zowel mannen als vrouwen. Onze hersenen geven de voorkeur aan patronen en het langdurige patroon is dat mannen leiders zijn. Het kost moeite om onze hersenen uit deze automatische manier van denken te halen. We moeten ons bewust zijn van onze onbewuste vooroordelen en ervoor zorgen dat we vrouwen eerlijk beoordelen. Ze kunnen er anders uitzien en anders handelen dan we gewend zijn te zien, en het is precies dit verschil dat onze teams zal helpen succesvoller te zijn.